Ik ben nu al 8 jaar samen met mijn vriend.
Hij is 3 keer vreemdgegaan, van wat ik tenminste weet.
Ook van de keren dat ik er ben achtergekomen is hij niet helemaal eerlijk geweest.
Wij hebben samen kinderen dus ik heb besloten om toch bij hem te blijven.
2 jaar geleden belde een zijn beste vrienden mij ineens onverwachts om me te versieren.
Hier ben ik niet op ingegaan, een paar maanden later deed hij dit weer, dit keer ging ik er op in maar ook weer niet helemaal.
er is altijd al een spanning geweest tussen ons en ik voel me erg tot hem aangetrokken, ik heb er alleen nooit iets mee gedaan omdat ik het gewoon niet durf.
Nu heb ik er spijt van, helemaal omdat mij vriend weer zo afstandelijk doet wat hij ook deed toen hij vreemdging.
Ik denk er wel eens aan om echt verder te gaan dan flirten met die vriend, gewoon voor me gevoel. Is dat fout? Waarschijnlijk wel.
Toch probeert een deel van mij het door te zetten terwijl ik weet dat ik fout bezig ben.
Ook die vriend flirt nog wel met me maar eerst smste of belde hij mij uit zichzelf niet vaak maar zelden maar dit doet hij niet meer. Als ik hem sms of bel doet hij heel kortaf of smst hij niet terug doet heel droog.
Maar als hij mij ziet flirt hij wel weer heel erg, kijkt steeds, lacht naar me, houd zijn blikken langer aan, wil graag weten hoe ik erover denk.
Ik snap er niets meer van.
Hoe moet ik hier mee omgaan?