Ik ben 42 jaar en zo ontzettend moedeloos van alles dat ik het zin vd het leven niet meer zie zitten.in mn huwelijk geestelijk en lichamelijk mishandeld.twee kids.gescheiden in 2011 nieuwe relatie met n weduwnaar.ook 2 kids.eerst samengewoond maar doordat ik in de wsnp zat moest ik weer apart met mn kids.das nu de 4e jaar alweer.nog steeds met dezelfde vriend maar het is zo zwaar.mn ex die zo moeilijk doet.geen alimentatie kan betalen ik sta overal alleen voor.ik zoek hulp voor mn zoontje maar volgens mn ex mankeert hem niks.alsmaar dat tegenzitten.het blijft maar doorgaan..als ik overleggen wil met mn vriend over mn kids dat hij weinig met ze doet ligt het ook aan mij dat ik er teveel op let.schiet mij maar lek.ik sta altijd klaar voor de kinderen alle 4.ook voor mn vriend ik ga zelfs met mn ex naar de dokter omdat die dat vroeg ivm informatie autisme voor mn zoontje.ik kan dit niet meer allemaal opbrengen.ik ben te zwaar ik ben moe doodmoe..ik heb het gehad dat ik alles moet regelen of doen moet.ik kan niet meer.ik wil zo graag een normaal gezin.ik wil niet meer leven..echt ben zo moe..maar ik moet voor mn kids..ik heb ze op de wereld gezet met liefde..ik ben zo moe