Bijna twee jaar geleden stuurde ik een bemoedigend mailtje aan een zakelijke relatie over zijn gezondheidssituatie, waarna hij een enorm lieve reactie terugstuurde en er mailvriendschap is ontstaan. Het ontdekken van zijn mooie persoonlijkheid en gevoeligheid, heeft me overweldigd. Sindsdien denk ik 24/7 aan hem. Ik heb hem laten weten dat ik van hem hou en hij heeft dit geaccepteerd en gezegd dat hij me lief vindt.
Mijn man weet er inmiddels ook van, vindt het moeilijk, maar accepteert het ook. We hebben een goede relatie, maar hebben wel ontdekt dat we meer moeten delen met elkaar van ons leven en doen dat inmiddels ook.
Ondertussen is er in de vriendschap met de ander wel het n en ander gebeurd. We hebben nooit veel face to face-contact omdat hij een mega-druk leven heeft en een publieke figuur is. Hij gaf vorig jaar aan dat ik hem soms leeg zuig met alle aandacht die ik hem gaf en dat ik hem soms claim. Dat leidde er tot nu toe 5x toe dat hij het mailverkeer verbrak en er niet mee verder wou. Maar elke keer weer sloop het contact er weer in (meestal van mijn kant) en inmiddels is het weer ok tussen ons. Ik concludeer dat hij mijn liefde accepteert, maar allergisch is voor claimend en provocerend gedrag van mijn kant waar ik soms een handje van heb. Het is mij veel waard om deze vriendschap in stand te houden en het lukt me inmiddels beter om hem los te laten.

Omdat ik gelovig ben, zijn mijn gevoelens voor hem wel een voortdurend strijdpunt. Voor mij zijn Bijbelse waarden erg belangrijk en dat betekent dat ik zou moeten kiezen voor mijn man en niet van die ander kan houden in de grote mate dat ik doe. Ik kwam hier tot voor kort niet uit, maar heb voor mezelf inmiddels de volgende conclusie getrokken: ik kies voor beide mannen! Ik sta het mezelf toe om van die ander te houden. Te genieten van hem! Als we elkaar bij zakelijke aangelegenheden treffen, laat hij via zijn sterke non-verbale communicatie me merken mijn liefde te accepteren. Hij heeft me laten weten bewust op die manier zo’n open boek te zijn. Dat geeft me een prettig gevoel van berusting.
Ik heb vertrouwen in de toekomst, waarin hij het minder druk zal hebben. Ik ga ervan uit dat onze vriendschap dan verder zal groeien en daar sta ik open voor.