Vroeger was “thuis” de plek waar jij je veilig en vertrouwd voelde. Door de jaren heen vraag je je elke dag steeds meer afvragen wat is “thuis” komen als het zo koud en afstandelijk aanvoelt.
Je troost je zelf met herinneringen van vroeger toen alles nog gewoon de oude was. Het warm aanvoelde en je probeert voor je zelf een nieuwe warme nest te creëren zoals het hoort te zijn warm, gezellig, beetje ruzie , liefdevol , waar je zelf mag zijn etc.
Leven is mooi, niets forceren en wees altijd liefdevol en respectvol naar je medemens. Niemand is beter dan een ander.
Dag Vince,
Hoe gaat het inmiddels met jou vriendin die ondanks haar toestand je een warm gevoel geeft?
Waarom die smily?
Je kunt wel een “huis” hebben maar geen “thuis”, ik kom bij mensen over de vloer waar het bij de één koud kil en onaangenaam voelt. In plaats van warm sfeerlicht branden op elke kamer TL lampen, beiden roken, kinderen zijn binnen terwijl het buiten 30 graden is, ouders die constant schelden tegen elkaar en ja, dan krimpt mijn hart ook. Daarentegen ben ik wel eens bij mensen waar het gezellig is, letterlijk en figuurlijk warm, spelen bordspelletjes met de kinderen en dat is voor mij een thuis. Zelf heb ik beide kanten meegemaakt en waardeer elke dag weer het “thuiskomen” bij mijn vriendin, warm, ze heeft lekker gekookt, liefdevol, luisterend oor en daarna gezellig samen tv kijken, of wat wandelen, shoppen en elkaar liefde en genegenheid tonen……zeker nu dat we weten dat haar einde nadert 🙁
Beste Vince,
Met je eens. Het laatste heeft mij geraakt, heel erg jammer in welke situatie je verkeerd. Geniet elke dag van je vriendin en heel veel sterkte toegewenst.
Dag Vince,
Hoe gaat het inmiddels met jou vriendin die ondanks haar toestand je een warm gevoel geeft?
Waarom die smily?