Over verscheidene jaren van mijn leven heb ik mij bezig gehouden met het occulte. Wat begon uit pure nood, ruzie met ouders en gepest, het lezen van onschuldige tienerboeken..Ik bleek een gave te bezitten.

Helaas kwam ik toen mannen tegen in mijn zoektocht naar spanning en liefde die zich niet bekommerde om mij.

Uiteindelijk kwam ik één man tegen die niet zo was, maar die heeft mij wel “vervormd” .
Het begon in mijn late tienerjaren. Slecht contact met leeftijdsgenoten, ouders met beiden hun eigen geestelijke tekortkomingen en weinig emotionele binding.
Deze man wilde alles weten, geweldig leek dat, hij ondersteunde mij een half leven, voedde mij op waar mijn ouders dat niet konden, zelf weet ik bijna niks van hem. Wat ik ook niet wist is dat hij een lid is van een obscuur occult genootschap, het mag geen naam hebben zelfs maar ik heb vermoedens. (Ja ze bestaan echt) En dat hij gewoon een parasitaire verbinding met mij aanging om zich aan mij te binden, mij afhankelijk te maken van hem.
Ik heb de raarste dingen meegemaakt, nog steeds, ooit schrijf ik er een boek over als ik lang genoeg leef.
Nu laat deze man mij jaren later, compleet vallen, waarom? Gewoon omdat het kan..en gaat op zoek naar het volgende slachtoffer. Men mag alleen hopen dat hij snel sterft vanwege zijn hoge leeftijd omdat dit waarschijnlijk al jaren zo gaat. Ze zitten óveral.

Denk aan Heleen Mees, ik begrijp haar nu.
Het doet emotioneel zo ongelofelijk veel pijn.
Deze personen kennen je nog beter dan je ouders of vrienden.
Het voelt alsof je navelstreng word doorgesneden, dit kan je beter niet meemaken.

Vertrouw niemand. Niemand!