Ik ben getrouwd en hou ook van mijn man!
Maar ik hou al heel lang ook van een andere man.
Hij was mijn grote liefde toen ik nog een tiener was!
Ik zie hem ook nog veel zeker een keer of twee in de week soms vaker soms minder vaak.
Hij houd ook van mij zegt ie maar daar twijfel ik nog wel eens aan!
Hij zegt het een en doet het ander dus dat maakt me nogal in de war!
Ook zijn we vorig jaar vreemdgegaan met elkaar.
Ik moet het vergeten van hem maar dat is makkelijker gezegt dan gedaan als hij het iedere keer weer ophaalt als we wat gedronken hebben…. En dan kan hij ook niet van me afblijven! Dat dus wat ik bedoel hij zegt het ene en doet het andere!
Ook als ik met andere mannen praat of dans houd hij mij de heletijd in de gaten en als mijn man naar huis wil zegt altijd tegen hem, laat haar nog ff blijven dan breng ik haar wel thuis (het is de neef van mijn man)
In het begin vond mijn man dat allemaal prima maar de laatste tijd vind hij dat erg vervelend! En dat snap ik ook ik zou het ook niet warderen als een andere vrouw steeds zei ik breng hem wel thuis!
Dus ik ga meestal lekker met mijn man mee naar huis!
Maar het is ook wel eens geweest dat ik langer bleef en dan moet ik hem meeslepen naar huis (ik ben ook meestal de enige die hem mee naar huis krijgt) zeker als we met ons tweeen zijn dan krijg ik een overlafing met ik hou van je en dan wil hij meer!
Meestal kan ik hem vrij goed afhouden! Maar soms heb ik ook mijn zwakte moment! Ik geef veel om hem maar hij de neef van mijn man en ik hoop dat ik altijd sterk genoeg ben tegen zijn scharmes dat het niet meer uit de hand loopt!
Ik heb altijd geroepen ik ga nooit vreemd! Toch gebeurt! En ik zal dus niet meer zeggen nooit!
Maar het is lastig zeker omdat als ik hem zie mijn man er meestal wel bij is en er zijn al mensen die zien dat er meer tussen ons is dan gewoon vrienden!