Ik had me er ergens wel een beetje op voorbereid maar ook dit jaar was het weer zo ver; de jaarlijkse verjaardag- domper.
Te weten last minute kado’s (een cd en een boek…meer kon er niet af) de obligate bos bloemen (terwijl ik liever een POTplant heb maar ja) en lullige niet-te- eten gebakjes…dat was het.
Aan de ene kant wil ik beslist niet ondankbaar zijn maar als moeder van kinderen met meedere beperkingen werk ik me het hele jaar een slag in de rondte, verschoon poepluiers, sta bij nacht en ontij klaar… meneer moet weg, ik vang de boel hier wel op….en dan is dit alles??? Niks van blijvende waarde, niets waar je echt blij mee bent maar alleen wat flut…ik voel me zo waardeloos en in de maling genomen.Natuurlijk ben ik niet mooi en goed genoeg om in de watten gelegd te worden en de seks is al 13 jaar niks, maar dit is de limiet.Moeder zegt, bekijk het maar…ik heb het echt helemaal gehad. Het punt is, ik trek tijd uit om voor alle leden van het gezin iets leuks te vinden, er echt iets van te maken en zelf word ik als oud vuil behandeld…ik zal vast niet de enige zijn maar wil het gewoon even kwijt…