Ik ben een dame van 19 jaar, mag over mijn uiterlijk niet klagen. Het probleem juist is, dat ze niet verder willen kijken dan dat. Ik ben sportief aangelegd en train daar hard voor. Nu heb ik een relatie van 11 maanden gehad met een jongen. Heel leuk en aardig bij het begin. Tot ik langzamerhand werd geissoleerd van de buitenwereld. Ik woonde niet meer thuis, sprak mijn vriendinnen niet meer, hobby’s deed ik niet meer. Moest zelfs vragen of ik TV mocht kijken. Bizar h ! Nu ik het zo typ geloof ik eigelijk nog steeds niet dat ik het zover had laten komen. Seksueel vaak onder dwang en met tegenzin, zelfs snachts een keer wakker geworden met een geslachtsdeel tegen mn gezicht aan. Hij probeerde hem in mijn mond te stoppen toen ik sliep… Tot ik een klap kreeg midden in de Efteling omdat er een man naar mij keek.. Ja daarom ben ik geslagen toen. Omdat ik zogenaamd een ander wilde. Na veel bedreigingen etc eindelijk van hem af. Nu heb ik een relatie gehad van 4 maanden, de jongen was vreemdgegaan… Hoe moet ik filteren of iemand echt is met je? Ik ben erg naief in zulke dingen en baal er flink van dat men niet verder kijkt naar alleen mijn lichaam maar echt naar wie ik ben. Ik vind het moeilijk om mensen los te laten..