Oh wat ben ik verliefd op jou! Ja jij, die leuke jongen van mijn school, we studeren allebei wat anders maar het komt aardig met elkaar overeen, we komen elkaar dan ook regelmatig tegen. In de bus zie ik je ook wel eens. Naar je kijken en jouw aankijken durf ik nog wel maar lachen? Nee, niet met deze tanden (ik lijk wel een vampier). Knipogen? Kan ik niet jammer genoeg. Tegen je beginnen te praten? Oh nee daar ben ik veel te verlegen voor.
Vandaag zag ik je weer in de bus. Ik keek een paar keer in die prachtige donkere ogen van jou en jij keek naar mij! Mijn hart gaat tekeer, de vlinders vliegen rond in mijn buik. Toen stapte je uit bij jouw halte, ik keek je na. Maar een andere vrouw zag je ook en riep h wacht. Ik weet niet wat ze van je is of wat ze van je wilde maar ik weet wel dat ik jou wil liefhebben. De bus reed verder met mij erin, zo gingen we weer uit elkaar, zoals vaker.
Morgen moet ik weer naar school, ik ben nog nooit zo veel naar school geweest als de laatste tijd. Dagelijks 8 uur op school zijn is geen straf meer, ik vind het heerlijk zolang jij er maar bent. Dus morgen hoop ik jou weer te zien.
Nog meer hoop ik dat ik voor februari (als onze wegen gaan scheiden) tegen je durf te zeggen wat ik voor je voel en dat jij verteld dat je hetzelfde voor mij voelt. Dan blijven we samen en gaan onze wegen verder als n. Tot die tijd blijf ik naar je mooie donkere ogen kijken…