Ik heb al jaren een probleem. Ik ben vanaf het begin van mijn studie verliefd op een van mijn docenten. Hij is ook nog eens getrouwd en vader van 2 kinderen.
Ons leeftijdsverschil is niet enorm groot. Ik ben 24 en hij is 35. Al vanaf het begin hebben we een aparte ‘relatie’, we hebben veel contact met elkaar via sms, whatsapp, mail en we bellen regelmatig. Af en toe zien we elkaar, op school en soms buiten school. We hebben wel eens gezoend maar meer is er nooit gebeurd. Hij weet dat ik verliefd op hem ben, hij heeft gezegd dat dit niet wederzijds is.. maar toch blijft ons contact. Hij blijft mij ook opzoeken. We spreken elkaar dagelijks en we hebben wel intieme gesprekken..maar ook normale gesprekken over alles wat ons bezighoudt in het leven. Ik kan niet geloven dat hij niet verliefd op mij is, dat lijkt mij onmogelijk..waarom zoveel riskeren en zo over de grenzen gaan, voor/met iemand waar je niet verliefd op bent? Ik snap er niets meer van… duidelijk is wel dat hij zijn vrouw niet zal verlaten, hij heeft ook nooit gezegd dat hij dit wel zal doen. Hoewel hij meerdere keren heeft vertelt dat zijn huwelijk wat apart in elkaar zit..ze hebben geen seks meer met elkaar en slapen ook niet meer samen. Toch denk ik, dat als ik hem voor het blok zou zetten, hij mij zou ‘verlaten’ in plaats van haar. Voor zo ver hij me kan verlaten, aangezien we geen officiele relatie hebben. Hij wil het zijn kinderen niet aan doen, en zegt natuurlijk ook niet hetzelfde voor mij te voelen. Ik word er erg moe van dat ik zoveel voel, en zoveel dubbele signalen krijg..maar er uiteindelijk niets veranderd.. Ik wil hem z graag, al jarenlang, ik hou van hem. Wat denken jullie?