Help ik ben verliefd op een ander

Ik heb een hele lieve vriend.
We zijn 7 jaar bij elkaar. Hij is 32 en ik 36.
We hebben heel erg veel meegemaakt samen..
We zijn er altijd voor elkaar wanneer dat nodig is.
We zijn beste vrienden…
We zijn erg knuffelig, hij is heel verzorgend en lief voor me (ik heb een spieraandoening waardoor ik veel niet kan)
maar de sex is nooit heel goed geweest. De laatste 4 jaar hebben we alleen nog sex op mijn initiatief…gemiddeld 1x in de 2 maand misschien.
Mijn vriend zegt dat hij niet weet waardoor het komt dat hij geen zin heeft.
Ikzelf heb hooguit een vermoeden dat het een combi is van een slecht zelfbeeld, het gevoel te moeten presteren terwijl je, wanneer je met jezelf sex hebt, daar geen last van hebt.
(hij heeft een tijd lang een verslaving gehad waarbij hij elke nacht masturbeerde achter de pc)
Ik merkte ongeveer anderhalf jaar geleden bij mezelf op dat ik opeens naar andere mannen ging kijken:
Een jaar geleden ben ik in een situatie terecht gekomen waarbij ik bijna iemand terug heb gekust en heb dit ook aan mijn vriend verteld in de hoop dat hij eindelijk de ernst van de situatie in zou zien. Maar er is niets veranderd. Hij heeft geen hulp gezocht…
Ik ben altijd degene geweest die zei dat ik NOOIT vreemd zou gaan. Maar een jaar geleden heb ik mijn vriend verteld dat ik nu eindelijk mensen begreep die het doen, omdat ze zo iets essentieels in hun relatie missen…
Sex is maar een klein onderdeel van de relatie, maar als het er niet is wordt het een heel groot gemis en issue.

Het feit dat mijn vriend totaal geen sex met mij initieert heeft me vaak het gevoel gegeven dat er iets mis met mij was…
Nu bijna 6 weken geleden heb ik iemand ontmoet waarbij de vonk is overgeslagen. Ik, de nette meid die altijd alles volgens het boekje probeer te doen, ben smoorverliefd geworden op een v l jongere, ontzettend lieve jongen en sindsdien hebben we iets met elkaar en zijn we ook intiem met elkaar. Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst intiem ben geweest met iemand en het z ontzettend goed en fijn voelde.
Als ik bij hem ben verdwijnen al mijn zorgen, ik voel me gelukkig, mooi, gerespecteerd, geliefd en gewild.
Het is een ontzettende lieve pure jongen die ook helemaal stapelverliefd op mij is. Echter door het oa het grote leeftijdsverschil weet ik niet hoe groot de kans van slagen is en is er dus een grote kans dat ik er straks alleen voor kom te staan…met al mijn lichamelijke gebreken en afhankelijkheden.

Het probleem is dat ik nu niet meer weet wat ik voor mijn vriend voel…Ik weet dat ik heel veel van hem hou maar vrees dat het niet voldoende is:

Wil ik verder met iemand van wie ik hou maar met wie ik een broer zus relatie heb?
Of laat ik hem los en hope for THE best….