Voor mijn werk moet ik regelmatig reizen. Op een van die reizen heb ik een man ontmoet. Wat ik dacht dat mij nooit oftenimmer zou overkomen is toch gebeurd, ik werd verliefd op hem, en hij op mij. Not done natuurlijk, ik ben al 20 jaar getrouwd met een fijne man. Ik hield de boot dus netjes af. Terug thuis onderhielden we echter contact, een maand of 2 later kreeg ik de kans hem een weekend terug te zien, en ben ik met hem naar bed geweest. Dat weekend is een weekend dat ik nooit van mijn leven zal vergeten. Daarna kreeg ik hem niet meer uit mijn hoofd, het waren zware maanden. Ik wist verstandelijk dat ik ‘m moest vergeten, hij woont aan de andere kant van de oceaan, is 16 jaar ouder dan ik (ik ben 44), en ook al een leven lang getrouwd met dezelfde vrouw. Maar we zijn allebei erg verliefd, en eenmaal je een grens over bent denk je niet meer met je verstand. Volgende week is hij in Nederland, en zien we elkaar opnieuw terug, na bijna 3 maanden hopeloos verlangen vanop afstand. Ik ben nog nooit van mijn leven zo verliefd geweest (zelfs niet op mijn man). We leven echter in een verschillende wereld, ik kan niet naar daar en hij niet naar hier, tenzij sporadisch een keer zoals nu het geval is. Maar dat hou ik niet vol, het is slopend en het is een groot geheim tussen hem en mij. Dus vroeg of laat zal ik toch een keuze moeten maken, maar voorlopig schuif ik het voor me uit en denk alleen aan hem en ons en nu.
0 reacties