Hoi,Ik ben 35 en zit in een relatie van 17 jaar en ben smoorverliefd op mijn 53 jarige gescheiden collega. Het is 2 jaar geleden begonnen dat hij met mij begon te flirten en in het begin negeerde ik het geflirt maar het gaat op een of andere manier automatisch. Ik ben heeeeeel erg verliefd op hem dat ik mij abnormaal gedraag.Ik heb slapeloze nachten, fantaseer de hele dag over hem. Kan mij ook amper concentreren. Als ik realistisch denk besef ik wat ik heb en wat mijn huidige relatie mij waard is. Ook vindt ik het oneerlijk naar mijn huidige partner toe. Hij is eens voormij vreemdgegaan en dat heeft mij behoorlijk pijn gedaan. Ik heb hem destijds vergeven en wil hem absoluut niet terug pakken maar toch heb ik stiekem dat enorme verlangen naar de andere man waar ik smoorverliefd op ben dat ik bijna alles wil opgeven wat ik 17 jaar heb opgebouwd. Ik zou heel naief zo mezelf kunnen en willen laten gaan om het gevoel intens te beamen. Tegelijkertijd vraag ik mij zelf af hoe gelukkig ik ben in mijn huidige relatie, wat ik mis etc. Misschien dat bieden dit soort vragen helderheid zodat ik door die roze bril heen kan kijken. Persoonlijk probeer ik de gevoelens te onderdrukken en te negeren maar het lukt mij niet helemaal. Misschien moet ik mijn hart volgen. Hoe denken jullie hierover? Ik heb hem onlangs anoniem chocolaatjes toegestuurd feitelijk een stap te ver maar dat zegt al genoeg hoe maf ik ben op die vent. Graag jullie reactie….