laat ik me eerst even voorstellen, ik ben een man van 55, een man alleen met een vol leven maar ook een geheim verlangen. Natuurlijk wil ik net als iedereen verliefd zijn, een relatie hebben vol tederheid, genegenheid en geborgenheid, ik wordt echter altijd verliefd, in het verborgene, op vrouwen die veel ouder zijn dan mij. en natuurlijk heb ik mezelf bevraagd waarom? welk freudiaans complex zou eraan ten grondslag liggen, waarom wordt ik nooit verliefd op leeftijdsgenoten, meiden die in dezelfde levensfase zitten, maar nooit heb ik een antwoord kunnen vinden. Inmiddels heb ik er vrede mee, jaren geleden heb ik een korte affaire gehad met een 26 jaar oudere vrouw en nooit eerder ben ik zo verliefd geweest, het klopte gewoon op elk vlak.
ik heb wel eens eerder op een forum hierover geschreven en dan reageren allerlei mannen die het opwindend vinden om met oudere vrouwen te vrijen maar daar gaat het me niet om, ik verlang er gewoon naar om weer verliefd te worden, om samen te zijn, kriebels te voelen, achter vlinders aan te jagen maar durf daar geen enkele actie in te ondernemen, het zal dus meestal aan me voorbij gaan.
ook wordt ik tegen gehouden door stemmetjes die zich afvragen wat anderen ervan zouden vinden en ergens weet ik dat ik er alleen door zal blijven en als ik weer eens een moment beleef waarin ik de eenzaamheid die daarmee gepaard gaat voel, zoals op dit kleine ogenblik, dan is het fijn om er even over te schrijven.