Ik ben een man van 40, alleenstaand, geen kinderen. Ik ben verliefd op een vrouw van 53, getrouwd, twee pubers. Ik wil jullie vertellen hoe het allemaal ontstaan is.
Ik moest vanuit mij rol als vrijwilliger in gesprek met haar. Wat doe je dan? Je gaat tegenover elkaar zitten en doet zaken. Deze mevrouw echter, verzocht me om aan het hoofd van de tafel plaats te nemen, wat ik ook deed, wat mij dichter bij haar bracht. Ze zat veelvuldig aan me, bij diverse bijeenkomsten, waar ik niets meer achter zocht dan dat dat haar manier van contact maken was. Een tijdje later hadden wij veelvuldig mailcontact, waarin ik haar vanuit mijn rol dingen mededeelde, waar zij sporadisch op reageerde. Al snel schreef ze echter “ik hou van jou”. Dat heb ik toen niet serieus genomen en er ook geen aandacht aan besteedt verder. Wat moet ik nauw als vrijwilliger met een mevrouw die een toppositie bekleedt in een miljoenen-organsatie? Ik ben daar dus ook verder niet op ingegaan. Maar naarmate de tijd vorderde bleek het een hele bijzondere vrouw te zijn, waar ik niet alleen verliefd op ben geworden, maar ik hou oprecht zeer veel van haar. Toen heb ik mijn gevoelens aan haar ook kenbaar gemaakt, maar ze reageerde heel neutraal; niet positief of negatief. Dit duurt nu al geruime tijd en ik wil graag van de lezers weten wat jullie hiervan vinden en wat ik het beste kan doen. Mijn gevoelens voor haar hebben zich tot immense proporties uitgebreidt, ondanks dat ik laatst nog tot het besef en de beslissing kwam, om dit te be indigen. Dit onderandere doordat we conflicterende belangen hebben. Ik kan echter deze verbintenis met deze vrouw, waar ik veel van hou, verbreken of op ijs zetten …
Ik hou van haar!