Als ik 40 jarige moeder terug kijk naar mijn leven. Ben ik heel erg op me zelf gericht, zelfstandig, onafhankelijk, een mooi mens, behulpzaam, eenvoud, zorgzaam, gemiddeld intelligent, gevoelig, kritisch, sociaal en afstandelijk.

Helaas word ik net snel verliefd een man. Ik vind het
ontzettend fijn om conversaties te voeren met oprechte mensen.
Echter valt het mij op dat mijn gesprekken met vooral mannen
vaak een andere wending krijgen dan bedoeld was. Ze worden verliefd op mij nadat ze een tijdje met mij omgaan.
Dit kunnen onbekende mannen zijn of mannen uit mijn sociale omgeving kennissen, maar ook mannen in de familie etc.

Met sommige mannen heb ik een leuke klik. Persoonlijk zoek ik er niets achter. Ik beschouw het als leuk contact maar al gauw blijkt op een of ander manier dat ze blijk geven dat ze mij meer dan leuk vinden. Dit is mij niet 1 keer overkomen maar meer dan 10 keer. Ik voel mij ontzettend rot hierover. Wanneer ze hun gevoelens kenbaar hebben gemaakt vind ik de relatie die wij hadden niet meer leuk en zelf heel erg verstoord.

Vind de situatie heel erg vervelend want het brengt zelfs ruzie in de familie of in de relatie die we hadden met zich mee. Voel mij dan schuldig over. Ik kan niet helpen dat jullie mannen mij leuk vinden. Ik wijs ze af en hou dan afstand.

Wat doe ik verkeerd? Waarom lok ik dit gedrag bij de mannen uit? Waarom worden die mannen snel verliefd op mij? Voel mij schuldig omdat ik het gevoel heb dat ik dit toch op een of andere manier uitlok bij de mannen. Het feit dat het mij niet 1 keer maar wel meer 10 keer is overkomen.
Ik zal nooit met de vriend van een ander vandoor gaan. Dit is tegen mijn principe.