Een enkele keer ontmoet je iemand waar je niet mee hoeft te praten om te weten dan het goed is. Iemand die je aanvoelt, iemand waarmee je aan een half woord genoeg hebt, iemand waarmee je een klik hebt, iets dat puur en oprecht is, ook al duurt het even voordat dat écht doordringt.

Dit doet me veel meer pijn dan ik had verwacht. Wat jij me hebt verteld zit me dieper dan ik had verwacht. Ik had hoop dat ik er afstand van kon nemen, maar het blijkt dat dit me niet lukt. Nu nog niet, vandaag niet, misschien over 6 maanden ook nog niet… Maar ik zoek een oplossing!

Ik kan nergens heen met mijn gevoel. Ik wil niemand in vertrouwen nemen omdat ik adviezen krijg die ik niet wil horen of omdat mensen me veroordelen. Durfde ik je maar eerlijk te zeggen wat ik echt wil, waar ik echt voor zou willen gaan! Maar ik kan dat niet, omdat ik geen keuze durf te maken op dit moment… ook al is het leven kort en met een beetje pech veel te kort!

Wij hebben een afspraak, daar houd ik me aan maar als je me vraagt of ik er echt achter sta, nee! Zoals ik al zei; het leven is te kort om verdrietig te zijn.

Ik koester de momenten die we samen hadden en de herinneringen die ik heb, hoe klein of onbelangrijk ze dan ook mogen zijn!

Als je echt om iemand geeft dan betekent dat ook dat je iemand moet kunnen loslaten, hoe moeilijk dat voor mijzelf ook is. Jij hebt een hele mooie toekomst. Er is iemand die helemaal voor je kan gaan en dat verdienen jullie beiden! Ga ervoor!

Ik kijk uit naar ons laatste “momentje”. Laat mij nog een keer voelen wat ik de afgelopen tijd gevoeld heb, ook al is dat maar een korte omhelzing of een kus op mijn wang.

Het doet me pijn, te veel pijn, maar ik heb genoten!

X