10 jaar geleden leerde ik een jongen kennen en meteen was het raak. Nadat ik hem beter leerde kennen zijn we gewoon vrienden geworden aangezien het niet de braafste gast is die ik ken.

Hij heeft een paar jaar geleden een verschrikkelijk auto-ongeluk gehad en is hier impotent uitgekomen. Dit heeft ervoor gezorgd dat hij is veranderd, volwassen is geworden. Hierdoor is onze vriendschap alleen maar dieper geworden. Maar het heeft ook een verschrikkelijke tol gehad op zijn relatie.

Dus toen we een paar weken terug gezellig wat(te veel)waren gaan drinken vroeg hij of hij niet gewoon bij mij kon slapen. Geen probleem, kruip er maar naast.
Bij nader inzien is hij helemaal niet impotent en hebben we een heerlijke nacht/ochtend gehad.

Na een hoop gepieker, onverwachte gevoelens en emoties, hebben we dit een paar dagen later nog eens dunnetjes overgedaan.
Het was verschrikkelijk liefdevol en heerlijk en OMG ik ben verliefd (aan het worden) op mijn maat…..

Nu heeft hij nog steeds een relatie met de nodige problemen en ik ben aan het vallen als een baksteen. Ik heb heel erg veel moeite om hem de ruimte te geven die hij nodig heeft om alles op een rijtje te zetten, maar voorlopig even geen contact….

Ik hoop oprecht dat hij kiest voor zijn eigen geluk, maar stiekem wens ik dat ik in dat plaatje zou passen als zijn schatje.

xxx
kyra