Ik ben 23 jaar oud nog best jong, en ik heb al 5 jaar een relatie met een wat oudere ‘jongen’ van 28 jaar.

De relatie heeft niet altijd rozenkleur en manenschijn met zich meegebracht voor mij. Om een voorbeeld te geven hij besloot na 2,5 jaar in eens vanuit de zelfde stad ergens 60 KM verder op te gaan wonen, voor zijn studie vrienden. Hij had daardoor weinig tijd voor het zijn van ons, maar wel meer tijd voor werkborrels en vrienden. De jeugdigde vlam leek toen de tijd een beetje gedoofd voor hem. Zo vonden ook mensen in mijn omgeving.

Vorig jaar heb ik meerdere malen gedacht om te stoppen met de relatie, ik bleef naast mijn werk maar op en neer reizen naar waar hij woonde, waardoor ik ook minder tijd voor mijn vrienden en familie in de weekenden had. Bepaalde dingen werden me een beetje onmogelijk gemaakt, en wanneer ik daar was bestond een avondje bij hem thuis vooral uit een voetbalwedstrijd en stond ik 9 van de 10 keer nog de meeste dingen in zijn huis te doen. In het weekend liet hij mij met regelmaat ook wel een middag thuis omdat zijn beste vriend zin had in een lunch voor 2 personen. Nee ik was dus niet welkom! Kende de omgeving daar verder ook niet zo goed.

Wij hebben beide ook een apparte vrienden groep. In die tijd waren we wanneer wij bij mijn of zijn ouders thuis waren en niet bij hem elke weekend avond ook appart wat te doen. dit geldde ook voor meeste verjaardagen.

Oja daar aan toegevoegd we zijn 1 keer samen op vakantie geweest. Ik heb elk jaar weer enthousiast gekeken naar vakanties. Maar hij ging liever met zijn vrienden.. 3 jaar achter elkaar. (vorig jaar zelfs heeft hij nog een zomer vakantie achter mijn rug omgeboekt, terwijl ik zo graag met hem weg wilde)

Dit is dan even wat geschiedennis van mijn relatie…

het geheim wat ik echt wil delen komt nog. Niemand van mijn vrienden groep weet alle details ervan daarom wil ik het anoniem ook graag delen.

Vorig jaar Juli een dag na de verjaardag van mijn vriend ontmoette ik iemand op een evenementen middag van een kroeg. we waren uitgenodigd door iemand die we beiden kennen, maar hadden elkaar nog nooit eerder gezien. Het moment alleen al dat ik hem zag kreeg ik een heel warm gevoel. Hij had precies het zelfde. Het duurde niet lang voordat we ongelovelijk verliefd werden op elkaar. Iets waar ik absoluut niet echt naar op zoek was die spellen middag.

Deze jongen is ook de leeftijd van mijn vriend, had voor mijn gevoel empathie, ik werd gehoord iemand begreep mijn emoties weer, misschien is dat ook wel iets wat er mee te maken had. Hij werd (heel cliche gezegd) een minnaar. Hoewel ik dat niet zo wil zeggen omdat ik oprecht verliefd op hem was?

De situatie heeft zich tot afgelopen Maart voortgezet. Toen mijn vriend vermoedde dat er een ander was heeft hij gelijk zijn huur opgezegd daar, en wilde terug komen naar zijn ouders tijdelijk. Hij wilde ook een vakantie boeken met me later. We zijn in Maart naar Londen geweest. Lang verhaal kort, ik had het uitgemaakt met mijn vriend, was bij die jongen de week voordat wij naar londen zouden gaan. De ochtend dat ik wist dat we zouden vliegen heb ik gezegd dat ik het toch niet kan zomaar overstappen op de ene van de ander.. dat het me verdriet doet ondanks ik nog steeds wel klem zit in de gevoelens. Ik ben toen vanaf zijn huis naar Schiphol gegaan met mijn vriend en naar Londen vertrokken. de jongen heeft gezegd dat hij me nooit meer wilt zien. Mijn vriend vervalt weer in zijn oude patroon.

Intussen zit hij nog in mijn hoofd? Nee ik zal er nooit meer wat mee doen.. maar ik mis hem heel erg.

Ik vraag me af wat me bezielde de agelopen periode…