Ik ben 25 en heb een zoontje van 8 maanden.
Mijn vriend en ik zijn 9 jaar samen. De eerste paar jaar van onze relatie was ik stapelgek op hem. We hadden destijds voornamelijk vanwege mijn jaloezie en veel leugens van zijn kant veel heftige ruzies. Uiteindelijk verbeterde onze relatie, we werden beide wat volwassener en gingen anders met dingen om. Het ging een tijd heel goed tussen ons maar uiteindelijk begonnen we steeds meer langs elkaar heen te leven. Ik ontmoette een man waarmee ik een affaire kreeg. Ik voelde me aan de ene kant heel schuldig maar tegelijkertijd had ik me al zo lang niet zo gelukkig gevoeld. Toen raakte ik zwanger van mijn vriend. Ik besloot er vol voor te gaan omdat ik mijn zoontje graag beide ouders wil geven. Maar nu 8 maanden na de bevalling voel ik me zo ongelukkig in mijn relatie. Ik voel gewoon helemaal niks meer voor hem. Ik zie mezelf gewoon echt niet meer oud worden met hem. Dit is het verhaal in het kort. Ik weet dat ik dingen absoluut niet goed heb aangepakt maar van zijn kant zijn er ook genoeg fouten. Ik wil gewoon het beste voor mijn zoontje en weet niet wat ik nu moet doen.