Ik ben jaren geleden zaaddonor geweest voor een lesbisch stelletje. We hebben een contract opgesteld waarin ik dus geen financiële verplichtingen heb maar ook geen rechten heb naar het kind toe. Nu is er na de 1e donatie een zwangerschap ontstaan, het meisje is nu 8.
De laatste 2 jaar ben ik erg veel bezig met haar. Ik denk vaak aan haar, ik wil haar stem horen, ik wil weten wat ze leuk vind, wat ze stom vind, waar ze bang voor is, ik wil er zo graag er voor haar zijn, ik droom zelfs regelmatig over haar. Maar ik heb wettelijk gezien geen poot om op te staan. Soms dan denk ik wel eens bij mezelf om gewoon de auto te pakken en naar haar toe te gaan, en dan wachten tot ze de deur uitstapt, en haar n keertje aanspreken ofzo. Ik wil haar zo graag ontmoeten.
Volgens de wet heeft ze geen vader maar een donor. Maar biologisch gezien is ze gewoon mijn vlees en bloed
Ik vind het heel vervelend dat je dit mee moet maken, ik zelf heb naast mijn eigen kinderen ook twee kinderen waar ik seks heb gehad (met een lesbische dame) als zaaddonor.
We hebben als eerste samen gemastubeerd (met zijn drieën) – heel even mocht ik haar beffen voor de geiligheid (en ik zelf trok me af) en de laatste daad (toen ik bijna klaar kwam) een paar tellen geneukt (om sperma in te spuiten)
De afspraak was toen (ook op papier) dat ik de kinderen van een afstand mochten zien, gaat wel moeilijk omdat zij ook paar deuren verder wonen.
Ik ben voor de kinderen ome ……..
Dat moet wel lekker geweest zijn om een lesbische kut te mogen beffen, neuken en dan ook nog vol te spuiten
Het is natuurlijk een ‘duivels’ dilemma! Je voelt je verbonden met het kind, maar omgekeerd zal dat zeker niet zo zijn. Je moet je dus afvragen wat je zou kunnen aanrichten als jij als biologische vader in haar leven komt. Ikzelf heb iets vergelijkbaars meegemaakt nadat mijn sekspartner tijdens onze partnerruil zwanger werd. Ja, de vrouw van mijn vriend beviel van een kind. Lang werd tegenover alle anderen verzwegen dat dit volgens de moeder mijn kind was. Pas na jaren stond de moeder bij mij op de stoep om te vertellen dat ze het aan haar dochter had verteld. Alhoewel ik wist dat dit moment ooit zou komen was het een flinke schok voor mij. Gelukkig was mijn huidige partner op de hoogte van de partnerruil met mijn vorige vrouw, dus ik kon er open over zijn tegen haar. Maar toch gooide het mijn leven over hoop. De ontmoeting met haar als haar vader was nogal bizar. ‘Ik heb altijd al gevoeld dat mijn vader niet mijn echte vader was’ zei ze. Natuurlijk sloot ik haar direct in mijn hart, maar niet allen mijn leven, maar ook háár leven veranderde. Totdat we voor alle zekerheid een dna-test deden. Mijn en haar wereld stortten in. Ik bleek niet de vader. Haar moeder was in dit geval de bosdoener en zo werden tal van mensen ontwricht door een hersenspinsel van een vrouw die naast de partnerruil ook nog vreemd ging met een ander!
Natuurlijk is jouw situatie anders, maar wat ik hiermee wil zeggen dat het impact enorm is als een biologische vader (zomaar) opduikt. Volgens mij zou je hiermee moeten wachten totdat ze ouder is en dan in goed overleg met haar ouder(s).