In het dagelijks leven moet ik doorgaans dominant zijn. Dan bedoel ik het professionele leven. Maar thuis voel ik me het best in een ondergeschikte rol. In de relatie met mijn ex-vriendin bedoel ik. Zij brengt mij soms in die rol als ze er zin in heeft, het nodig vindt voor mij. Dan zegt ze: doe je korte broekje maar aan. En dan heb ik ook een andere naam. Zij is dan ‘mevrouw’. Ik moet dan in dat heel super korte broekje allerlei huishoudelijk werk doen. Maar echt goed doe, niet maar zo’n beetje met een lapje erover heen. Ik vind het fijn als ze misbruik van me maakt, en zij vindt dat ook fijn. Ook moet ik haar masseren. Voor alles wat ik doe moet ik eerst haar toestemming vragen en krijgen. Zelfs als ik moet plassen of poepen. Straf geeft ze als ik het verdien. dan krijg ik met de riem of de mattenklopper op mijn blote billen. Soms over de knie. Of ik moet strafregels schrijven, of in de hoek staan. het is heerlijk om zo me over te geven. Maar het vervullendst vind ik het te merken, horen, voelen dat ZIJ ervan geniet! Ze geeft alleen straf als ik het verdien. Maar ik zou het ook OK vinden, en zelfs opwindend, als ik het krijg ten onrechte, of gewoon omdat ze er zin in heeft, of omdat ik het nu eenmaal regelmatig nodig heb.
Ik zou zo graag weer zo’n vrouw ontmoeten.
Groet, Mike