Ik heb nu 4 jaar een relatie met mijn grote liefde (was al in mijn jeugd helemaal gek op haar). Alleen kan ze nog heel goed opschieten met haar ex, ze heeft me eerlijk verteld dat ze om hem geeft maar absoluut geen relatie meer met hem wil. Ze verschillen op veel vlakken teveel met elkaar en op bepaalde vlakken klikte het wel goed zoals op seksueel vlak. Echter het probleem nu is dat ze zwanger is geraakt van hem en ik haar eigenlijk nooit meer kwijt wil. Nu zit ik dus met een groot dilemma, of er mee stoppen of ermee doorgaan en dit accepteren. Ik ben over de eerste schrik heen en besef nu wat er aan de hand is. Ik moet er eigenlijk niet aan denken haar kwijt te raken maar van de andere kant vraag ik me af hoelang ik het volhoud met haar terwijl ze zijn kindje draagt. Ze heeft toegegeven dat ze wel eens met hem het bed deelde maar dat was vooral voor de spanning. Het lijkt wel of ik in een of andere wazige B-film zit! en vraag me af waarom nu dit! Ons seksleven is echt heel erg goed dus daar ligt het gewoon niet aan. Niemand weet verder dat ze van hem zwanger is, iedereen denkt dat het van mij is en feliciteert me er ook mee. Ze is inmiddels 6 maanden zwanger. Het erge is dat ik niet zonder haar wil, ze hoort gewoon bij mij!