Laatst fietste ik een beetje rond. Geen doel om naartoe te fietsen zeg maar. Opeens zag ik een hardloopster aankomen. In de verte boeide haar verschijning me al. Ze kwam steeds dichterbij. Toen ik haar aankeek, keek ze mij ook aan. Allemachtig, wat een verschijning. Er fonkelde iets in me, alsof er meer zou kunnen zijn dan alleen een toevallig voorbijkomende hardlopende vrouw. Toen ik haar voorbij had gefietst, keek ik nog even achterom. Zij keek niet om. Ik ben niet iemand die zich dan omdraait en haar achterna gaat om haar mogelijk aan te spreken…