Ik ben een man van 66 jaar en ben al sinds mijn twaalfde verslaafd aan exhibitionisme. Ik woon in Amsterdam in een appartement op 1 hoog met heel veel uitzicht en inkijk — ideaal dus voor een exhibitionist. Ik ben eigenlijk vooral een raamrukker. Na het opstaan rond 7 uur ga ik elke dag een tijdje voor het raam van mijn slaapkamer, aan de achterkant van het huis, aan mijn pik rukken, en daarna volgt een show voor de ramen van de keuken en de woonkamer. Ik ben daarbij naakt of ik draag zwarte meidenlingerie (van broekjes en body’s heb ik het kruis een eindje opengeknipt, zodat mijn pik en ballen eruit steken). ’s Winters doe ik het licht aan, zodat mijn geruk goed te zien is. In de loop van de dag doe ik dat vaak nog een paar keer. Alleen mijn slaapkamerraam heeft gordijnen, maar die doe ik natuurlijk open, zodat de overburen alles kunnen zien. De andere ramen hebben geen gordijnen, maar wel heel veel inkijk, van overburen, fietsers en voorbijgangers. Het is een beetje raar, maar wel heel lekker.
Heerlijk om dit te lezen. Ben al jaren, zonder succes, opzoek naar iemand die zich voor mij wil aftrekken.
Het liefst ergens op een spannend plekje….
Woon zelf in Drenthe, tegen Groningen aan……
heeft iemand van jullie al echt contact gehad met Juliette?
Ik heb haar ook gemaild maar krijg geen reactie.
ja ik heb al verschillende keren een mailtje van Juliette gekregen, heb dus contact met haar . het kan even duren maar je zult echt wel een antwoord krijgen. komt goed 👍🏻
Ik ben ook een exhibitionist en herkenbare verhalen lees ik hier.
Tussen mijn 16e en 20e ongeveer ging ik ook vaak naakt voor het raam staan.
Ik woonde toen aan een straat waar jeugd van mijn leeftijd dagelijks langs fietsten of wandelde.
Ze kwamen daar langs om van school naar een gymzaal te gaan en weer terug.
Het huis waar ik woonde had hele grote ramen aan de straatkant. Was ooit een winkel geweest denk ik.
Ik begon in de eerste instantie vanuit mijn slaapkamer op de eerste verdieping.
Daarop kreeg ik zoveel leuke reacties, meiden floten naar me en bleven soms staan kijken.
Het was ook voor de smartphone tijd dus heerlijk veilig.
Ik wilde steeds meer en dus ging ik ook beneden voor de grote ramen staan.
Ik trok me nooit af voor de meiden die voorbij kwamen. Ik liet ze alleen mijn grote stijve pik zien.
Dat hoorde ik ze ook vaak roepen “moet je kijken Jezus wat een grote lul”
Ze fietste soms gewoon expres nog een keer heen en weer langs.
Maar helaas kwam er op een dag natuurlijk politie aan de deur.
later verhuisde ik en daar begon ik opnieuw.
En weer later verhuisde ik weer en deed ik het weer.
Uiteindelijk kreeg ik een verplichte cursus bij de reclassering. Een groepstraining met exhibitionisten.
Sindsdien doe ik het niet meer zo openlijk voor het raam.
Maar ik sluit nooit de gordijnen als ik me omkleed of ga douchen.
Omdat ik geen problemen wil, beperk ik exhibitionisme tot het internet. Daar kan ik zonder probleem mezelf helemaal volledig herkenbaar naakt met naam laten zien. Buiten draag ik een kleine mini string op het strand en in het publiek zwembad waar ik wekelijks baantjes zwem, draag ik een kleine sexy rode wetlook zwemslip zonder binnenvoering waardoor de vorm van m’n penis goed zichtbaar is. Ik krijg hier door veel bekijks wat ik leuk vind. Dit maakt me geiler waardoor ik soms een erectie waardoor m’n penis nog beter zichtbaar is en ik nog meer bekijks heb. Soms draag ik een rubberen cockring voor een stevigere en langdurige erectie. Of ik draag een metalen eikelring met penisplug. Dan lijkt alsof ik een piercing heb onder m’n zwemslip.
Hoi Peter,
Zou je er voor open staan om hierover te mailen?
Ik heb een mailadres voor de docu, uiteraard voor nu geheel anoniem en later zien we wel. schennis_docu@proton.me
groetjes Juliette
voor juliëtte, en natuurlijk mogen anderen ook reageren. ben bereikbaar via
blootloper@hotmail.nl
Ik herken dit zeer zeker. Ben man van 62 en eigenlijk alleen nog maar in de ochtend naakt in de woonkamer. Heb geen gordijnen en diverse buren kunnen direct bij mij naar binnen kijken.
Eind jaren negentig woonde ik nog op een zolderetage in het centrum van de stad, met tegenover mij een flatgebouw. Daar was ik eigenlijk elk moment dat ik thuis was naakt, en ook zo te zien door mijn overburen. Herinner mij zelfs momenten dat als ik nog gekleed was, en een van mijn overburen verwachtte bezoek, waarvan zij het leuk vond dat die mij naakt mocht zien, dat zij dan ging dansen. Dan bleef ik expres gekleed en mijn zolder raam zo open, dat er vanaf haar balkon directe inkeek was op mijn situatie. Pas op het moment dat haar bezoek binnen was,gingen mijn kleren uit en mochten er foto’s gemaakt worden van mij, vanaf haar balkon.
Nu heeft iedereen een telefoon met foto en filmmogelijkheden. Toen was dat absoluut nog niet ter sprake en vond ik het dus heel spannend als mensen foto’s van mij maakten.
Mezelf naakt laten zien vond ik vaak al een ruime genoegdoening. Heb me wel een aantal keren afgetrokken en klaargekomen, terwijl dit gezien werd. Maar kwam niet dagelijks voor.
Zoals ik net al meldde de smartphone bestond toen nog niet en mobiele telefoon was zeer bijzonder. Een van mijn toeschouwers was iemand met een mobiele telefoon. Hij wist mijn telefoonnummer (mijn vaste nummer stond gewoon in het telefoonboek en was vrij opvraagbaar). Hij stond dan beneden en gaf mij telefonisch door hoe ik in mijn raamopening moest staan en mijn verlichting moest doen, zodat ie goed zicht op mij kon hebben, Een keer heb ik buiten in het park met hem kunnen afspreken om mij daar uit te kleden en hem te mogen pijpen. Vond dat heel spannend.
Ook herinner ik mij nog dat er een vast avond in de week was, ik dacht de maandagavond, weet ik niet meer zeker, dat mijn overbuurvrouw beneden in de benedenwoning, visite kreeg van (denk ik) haar dochter. Die kwam dan wekelijks op de fiets bij haar langs. Wij zwaaiden elke keer uitbundig naar elkaar. En zij liet duidelijk merken het wel leuk te vinden dat ik naakt te zien was en haar aandacht gaf.
Ik heb begrepen dat Juliëtte bezig is met het maken van een documentaire over exhibitionisme. Het zal mij leuk lijken om dan ook een van mijn voormalige toeschouwers aan bod te laten komen. Ik ben bereid om specifieke locatie gegevens aan haar door te geven, zodat ze op die manier gerichter kan zoeken naar personen die toen daar woonden of op bezoek kwamen. Op dat moment ben ik zelf ook bereid om aan haar documentaire mee te werken. Eventueel in een gesprek tijdens een wandeling hier in de omgeving. Ik ben mij zelf eigenlijk meer gaan richten op bloot-recreatie dan op exhibitionisme. Vind het nog wel steeds leuk om gezien te mogen worden, maar gewoon bloot kunnen en mogen zijn, is voor mij veel belangrijker geworden.
Dag Eric, wat leuk dat je zo’n mooie bijdrage hebt gestuurd (ik ben John, de exhibitionist van dit topic). Het was een feest van herkenning voor me. Het deed me denken aan de jaren dat ik in een smalle straat in de Amsterdamse Jordaan woonde, en dat mijn jonge overbuurvrouw altijd net deed of ze me niet zag als ik naakt, met een erectie, op het balkon stond (maar ik kon zien dat ze me wel degelijk in de gaten hield). Als ik haar nu nog wel eens tegenkom, heeft ze pretlichtjes in haar ogen (aan intieme sex deden we niet, daar had ik trouwens ook geen behoefte aan)
Je verhaal werkte inspirerend. Toen ik het had gelezen, kleedde ik me meteen piemelnaakt uit, trok een bh aan (dat hoort er voor mij bij) en ging voor het raam staan rukken. Ik denk dat ik straks apart nog naar je mail.
Ik ben in mijn jonge jaren, lees pubertijd, eens voor de ruit van de badkamer gaan staan. De buurman zag mij toen. Ik liet mijn penis duidelijk zien en werd er geil van. Nadien werd ik daar op school 1 keer mee gepest door die buurman. Hij ging er gelukkig niet te diep op in en de andere schooljongens geloofden hem gelukkig niet. Dus dat was einde verhaal.
Die exhibtionistische trek is wel gebleven, maar ik durf die hier nu niet meer uit te voeren. Met al het meetoo gedoe en zo. Gerechtelijk gevaarlijk. Ik zou me wel graag eens afrukken terwijl er bvb een dokteres of een advocate toekijkt of bij een psychologe op consult. Jammer genoeg kun je dat maatschappelijk niet hé. Ik kijk wel eens een filmpje op internet waarbij een man op een ‘pride’ bvb door een onbekende vrouw wordt afgetrokken. Ze trekt dan door, totdat hij gaat spuiten, zalig om te zien. Blijkbaar kicken vrouwen daar dan toch op als ik de reacties hier zo lees. Die geile teefjes
Dag Juliette,
Leuk idee, zo’n documentaire.
Vertel er eens wat meer over: wat is de bedoeling, is het voor de tv (voor welk programma), voor een cursus seksuologie, of voor een voorlichtingsprogramma, dat maakt nogal wat verschil. En gaat het alleen over exhibitionisme, of ook over andere parafilieen? En bij afwijkende sex op de tv denken we al snel aan het programma Sex voor de Buch van Menno Buch (zie het wikipedia artikel hierover), Oh zo lollig, maar ook heel genant. Hoe wil je dat voorkomen?
Ik denk trouwens dat ik niet zo’n standaard exhibitionist ben. Op deze website zijn Potloodventen (die je ook hebt benaderd, zie ik) en Bloot in de natuur “gebruikelijker”. Ik hoef me niet zo nodig te showen aan 1 persoon, en ik hou ook van spuug en vernedering, en van het dragen van meidentopjes.
Ken je dickflash.com? Daar krijg je een goed beeld van wat exhibitionisten zoal doen (er zijn nu al meer dan 20.000 vooral Amerikaanse berichten te lezen).
Kortom, graag wat meer informatie. Over de docu en over jezelf
Groetjes
Johan (dus niet John) (johanb666@hotmail.com)
Dank Johan, ik ga je mailen!
Dag John, Ik ben docu-maker en kwam via zoeken
jouw bericht tegen. Ik maak momenteel een documentaire over dit onderwerp en zou graag in contact komen met iemand die dit doet en uiteindelijk deze persoon ook willen interviewen (anoniem in beeld als gewenst) voor de film. Zou je er voor open staan om het hier over te hebben?
Hoi, ik heb die dwang ook.
Ook ik loop graag in mijn blootje.
Ik sta open voor een interview, wel graag onherkenbaar, op verzoek ga ik ook naakt.
Ik wil ook niet aangeraakt worden of iemand aanraken.
Hoi Tom,
Ik zie jouw bericht nu pas. Zou je er voor open staan om met me te mailen over dit onderwerp? Ik heb een mailadres voor de docu, kan uiteraard voor nu geheel anoniem en we zien wel dan. schennis_docu@proton.me groetjes Juliette
Lekker mee door blijven gaan …en vooral blijven trekken