Ik ben nu 69 en denk soms terug aan een Duitse jongen die destijds binnen de Caritas-actie ‘ Jeugd zonder Land ‘ door mijn ouders was uitgenodigd om de maand augustus bij ons door te brengen. Ik was toen 18 en hij 12. Het was een goedlachse jongen die mij graag plaagde en dan vrolijk lachte. En zo werd ik geleidelijk verliefd op hem. Wij sliepen samen in een tweepersoonsbed. Op een dag waren we in de tuin en terwijl hij op zijn hurken met iets bezig was, keek ik toe. En opeens zag ik dat zijn piemel goed zichtbaar in een pijp van zijn short hing. Ik zei niets en keek alleen ; maar terwijl voelde ik wel een zekere opwinding.’s Avonds in bed controleerde ik eerst of hij sliep en ging dan met mijn hand in zijn pyjamabroek voorzichtig op zoek naar zijn piemel en door zijn slipje heen kon ik voelen dat hij een stijve kreeg. Dat verwonderde mij toen, omdat ik zelf geen broers of zussen had en dacht dat op zijn leeftijd jongens nog geen stjve kregen. Meer is er niet gebeurd.

Het jaar daarop nodigden we hem opnieuw uit zonder dat er verder iets gebeurde. Hij was toen 13. Drie jaar later ging ik hem dan zelf halen in Duitsland en toen was hij dus 16. En ik was nog altijd verliefd op hem. Ik was echter ook benieuwd hoe hij zich ontwikkeld had onderaan.
Dus op een nacht deed ik het nachtlampje aan, zodat ik kon zien of hij sliep ; ik wist al dat hij altijd heel vast sliep. Hij lag op zijn rug. Toen ging ik opnieuw in zijn pyjamabroek op zoek naar zijn piemel en voelde dat die veel groter was geworden. Heel voorzichtig sloeg ik vervolgens de panden van zijn pyjamabroek open ; dan trok ik zijn slipje wat opzij. En toen zag ik zag ik een grote onbesneden paal fier opgericht naar mij. Ik vond dit zo ’n mooi schouwspel, dat ik bijna automatisch het uiteinde van zijn piemel in mijn mond nam en met mijn tong langs de rand van zijn voorhuid kietelde. Ik zoog er ook even aan. Maar dan stopte ik, uit schrik dat hij toch wakker zou worden. Dan deed ik het lampje uit, maar bleef nog wat verder met zijn piemel spelen en ik kon voelen dat zijn voorhuid nat werd. Dan stopte ik even en een minuut later voelde ik weer en toen stelde ik vast, dat zijn eikel heel glibberig was geworden, waaruit ik concludeerde dat hij intussen was klaargekomen. Dat heb ik hem echter nooit durven vertellen uit schrik dat de vriendschap voorbij zou zijn. Anderzijds had ik graag een soort seksrelatie met hem gehad, maar ook dat durfde ik niet vragen.